maandag 30 januari 2012

Binnenkijker Bed and Breakfast : Bed, Brood en Bloemen in Leiden

Afgelopen zaterdag liet ik op deze blog de binnenkijker zien die ik heb gestyled en gefotografeerd en is gepubliceerd in het blad Jansen. Sinds afgelopen vrijdag ligt er weer een nieuwe editie van het tijdschrift Jansen in de winkels met het thema Schatkamers. Een deel van deze schatkamers zijn te vinden in het huis van Janneke Termeer.




In het oude centrum van Leiden vlakbij de Stadstimmerwerf, het geboortehuis van Rembrandt en de Historische haven van Leiden staat een bijzonder huis van Janneke Termeer. Janneke is textielkunstenares en eigenaresse van Bed and Breakfast : Bed,brood en bloemen. In dit huis, met uitzicht op één van de twee overgebleven monumentale stadspoorten van Leiden, schuilen haar schatkamers met een eigen verhaal.

''Ik werd verliefd op de vele mogelijkheden die het huis mij bood'' verteld Janneke. Janneke kocht het pand in 1982. Het pand bestaat uit drie lagen, met op de begane grond een hal en twee kamers. Toen ze dit huis voor het eerst zag was deze indeling ideaal voor een winkel en een atelier. ''Vanaf kleins af aan had ik al de droom om een winkel te beginnen waarin ik handgemaakte producten kon verkopen''.

Met behulp van haar ouders, broer Evert en vaklieden verbouwde ze de drie verdiepingen van het pand. Verschillende elementen bleven in de originele stat: de indeling, de grenen schouwen, de oude paneeldeuren en de balken in het plafond. In de maanden die volgden heeft Janneke het huis vooral bewoonbaar gemaakt. In datzelfde jaar startte Janneke met haar winkel voor handgemaakte kinderkleding : Jantje van Leyden.



Na 21 jaar kinderkleding verkocht te hebben vond Janneke het tijd voor een nieuwe uitdaging. In 2008 begon Janneke samen met haar broer aan de verbouwing van de behane grond tot een Bed and Breakfast. Er werden drie wandjes geplaatst in de grote ruimte zodat er twee kamers en een hal ontstonden. Met inspiratie uit tijdschriften en haar ouderlijk huis wist Janneke precies hoe ze, niet alleen haar Bed and Breakfast, maar ook de rest van haar woning wilde stylen.

Qua budget wel een uitdaging, waarbij haar creativiteit vaak de oplossing bood. Zo maakte ze het keukenblad voor het keukentje van een oude grenen deur. Het stuk dat werd uitgezaagd voor de gootsteen heeft ze weer gebruikt voor het uithangbord bij de voordeur. 

''De tekst Bed&Brood&Bloemen schilderde ik zelf. De naam weerspiegelt wat ik aanbied: Een bed, ontbijt en een binnentuintje.''


Op de eerste verdieping van het huis bevindt zich de woonkamer en keuken. ''Tijdens de verbouwing in 2008 heb ik er bewust voor gekozen alle wanden wit te laten. De ruimtes in het huis zijn hoog en door de wanden wit te laten, blijft de ruimte fris en licht''.

De vloer is al meerdere keren opgeschuurd en kreeg de laatste keer een laklaag in een blauw-grijze kleur. ''Ik had voor de eerste laag een verfpot Duifblauw gebruikt van Wijzonol. Toen ik nog een extra verfpot ging halen, versprak ik me en vroeg ik om de kleur Duifgrijs. Eenmaal thuis kwam ik er past achter dat ik de verkeerde verf had gekocht. Uiteindelijk besloot ik de pot Duifblauw te hergebruiken en te mengen met Duifgrijs. Hierdoor is een unieke kleur op de vloer ontstaan.''


''De kraaldelen van mijn oude schuurtje gebruikte ik voor de nieuwe keuken. Waarmee ik wil zeggen: ik bedacht dat het leuk zou zijn, en het timmerbedrijf heeft het plan tot uitvoer gebracht. De keuken is helemaal af met oude deurknopjes die ik nog had, aangevuld met knopjes van de Gamma.''
De mozaïek steentjes tegen de achterwand in de keuken zijn het restant van de steentjes die gebruikt zijn in de badkamer van de Bed and Breakfast.

''Hergebruik is er bij mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader had vroeger een grote verzameling spullen waarvan hij wist dat hij ze nog wel zou kunnen gebruiken. Van hem heb ik geleerd dat er van alles nog iet te maken is. Mijn laatste project was de salontafel van mijn tante. Die heb ik veranderd in een eettafel door er nieuwe poten onder te zetten.''

 
Sinds haar jeugd spaart Janneke producten van wit en blauw emaile. Haar keuken staat dan ook vol met kookgerei van emaile. ''Nee hoor, die zijn niet alleen voor de sier, ik gebruik ze ook echt dagelijks!'' lacht ze.



De vloer in de slaapkamer van Janneke was al wit geverfd en Janneke heeft lang getwijfeld of ze de vloer opnieuw moest lakken. ''Eigenlijk vond ik de versleten plekken op de vloer erg mooi dus ik heb de vloer maar zo gelaten''. Door het hele huis liggen blauwe kleedjes verspreidt. ''Eerst was het een voddenkleed van 6 meter die ik voor €3,- in een kringloopwinkel vond. Ik heb het in stukken geknipt, uitgerafeld en de kettingdraden weer aan elkaar geknoopt.''



''Mijn naaimachine en lockmachine zijn toch wel mijn dierbaarste bezit. Zo'n dertig jaar geleden kocht ik deze fabrieksmachines en ik gebruik ze tot op de dag van vandaag. Mijn eigen werkplek is erg belangrijk voor mij.'' Op de begane grond is er één ruimte ingericht als naaiatelier. Een groot deel van het atelier wordt ingenomen door de kasten vol met stoffen. Die verzamelt ze al vanaf haar twaalfde. ''Ik weet nog dat ik van mijn allereerste zakgeld paarse stof kocht, met blauwe en groene ruiten. Daar heb ik toen gordijnen van genaaid.'' De blauwe stoel in het atelier komt uit het ouderlijk huis en werd door Janneke geverfd met een gemengde blauwe verf. ''Het blauw komt in verschillende kleurtonen terug in het hele huis, het is één van mijn favoriete kleuren.''


Janneke raakt niet uitgepraat over haar huis. Het hergebruik en de tweedehands meubels brengen heel veel verhalen met zich mee. ''Mijn huis zal nooit helemaal af zijn. Ik blijf er altijd mee bezig. Er zijn nog genoeg schatten te maken of te vinden die bij mijn huis passen...''


Ook een keertje overnachten in de Bed and Breakfast van Janneke in Leiden?

Bed&Brood&Bloemen
Morsstraat 42
2312 BM Leiden 



De tekst zijn stukken uit het hele interview dat in de Jansen staan.
Tekst & Fotografie : Souraya Hassan | Binti Home

1 opmerking:

Thank you for reading my blog, I would like to read your comment. With Love, Souraya